Scheiding en onderwaarde huis

Wanneer een echtpaar gaat scheiden moet ook de eigen woning verdeeld worden. Probleem hierbij kan de onderwaarde van de woning zijn, dat wil zeggen als de waarde lager is dan de fiscale hypotheekschuld.

Vooral de jongere huishoudens kampen met dit probleem in de leeftijd van vijfentwintig tot dertig jaar. Het gemiddeld onderwaardebedrag bedraagt voor deze groep zo’n dertigduizend euro.

Problematisch wordt het als men gaat scheiden. Bij verkoop blijven de ex-partners vaak met een restschuld zitten. Men kan de woning onverdeeld laten maar daarvoor moeten dan wel goede afspraken gemaakt worden. Denk hierbij aan hypotheeklasten en onderhoud.

Is enkel een van de partners eigenaar van de woning dan hoeft deze niet te worden verdeeld. Staat de woning op naam van beiden dan zijn er twee mogelijkheden, uitkopen of verkopen.

Verkoopt men de woning dan kan men te maken krijgen met de bijleenregeling. De vrijkomende overwaarde moet tot drie jaar na verkoop gebruikt worden voor de koop van een andere woning. Overwaarde wordt berekend naar de eigendomsverhouding.

Is er sprake van onderwaarde bij verkoop, de woning brengt dan minder op dan de hypotheekschuld dan moet de restschuld verdeeld worden. Blijft een van de partners in het huis wonen dan moet de vertrekkende partner zijn aandeel in de woning aan de ander vergoeden.

 Is het echtscheidingsconvenant voor 1 januari 2013 getekend met vermelding van uitkoop van de ex-partner dan hoeft men de lening die men voor uitkoop afsluit niet verplicht volledig en minimaal annuïtair af te lossen. Zelfs als men voor een andere hypotheekvorm kiest heeft men recht op hypotheekaftrek.

Is het echtscheidingsconvenant na 1 januari 2013 getekend en men koopt de partner uit dan valt men voor een lening die men afsluit niet onder het overgangsrecht.  Bij afsluiting van een lening voor uitkoop moet deze volledig en minimaal annuïtair afgelost worden. Gebeurt dit niet dan heeft geen recht op hypotheekaftrek.

Lees hier meer over scheiding en huis